Who Sehun x You [Chapter 4] Nc #End

Who [Chapter 4]

By: In-My-World

"งั้นคืนนี้และตลอดไปฉันจะทำให้เธอมีแต่ความสุข"

เขาว่าก่อนจะประกบริมฝีปากเข้ามาหาคุณ

คุณหลับตาสัมผัสรับรสอันหอมหวานของคนที่คุณรอเขามาตลอด

บางทีการรอคอย...มันก็ไม่แย่เท่าไรนะ

ถ้ารอแล้วได้ผลตอบรับดีแบบนี้น่ะ

ตอนนี้คุณมีความสุขจัง

"อื้ม~"

คุณเคลิ้มกับรสจูบนี้จริงๆ

เขาค่อยๆถอนริมฝีปากออกมา

เขาจ้องใบหน้าของคุณ

มันสวยงามจริงๆสำหรับเขา

"ฉันจะพาเธอไปที่บ้านของฉัน"

เขาว่า

"ทำไมหรอ?"

"เราจะได้ไปสนุกด้วยกันไง"

เขาตอบคำถามของคุณ

คุณคิดแค่ว่าเขาจะจัดปารตี้ให้คุณ คุณไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น

...

ตอนนี้คุณอยู่ในห้องนอนเขา

คุณเพิ่งอาบน้ำเสร็จ คุณอยู่ในชุดราตรีแสนสวยที่เขาซื้อให้คุณเป็นของขวัญ

คุณไม่รู้ว่าเขาเตรียมมันไว้ตั้งแต่เมื่อไร

เขาเพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดสูทสีดำที่ทำให้เขาดูดี

"นายดูดีจังเลย เซฮุนนา~"

คุณเอ่ยกับเขา

เขายิ้มให้กับคำชมของคุณ

"ฉันดูดีเสมอแหละและเธอก็ดูดีเสมอสำหรับฉัน"

"นายมันปากหวานจริงๆ~"

"ถ้าไม่ปากหวานจะได้แฟนดีแบบนี้หรอครับ"

"งื้อ~"

คุณดึงเขาเข้าไปกอด ก็คุณอยากกอดและเขาเองก็ไม่ได้ขัดขืน

เขาเองก็กอดคุณกลับด้วยรอยยิ้ม

เขากระตุกริมฝีปากทีหนึ่งก่อนจะประกบริมฝีปากเข้าหาคุณอีกครั้ง

เขาดันหน้าลงมาหาคุณแรงมากจนคุณล้มตัวลงนอนบนเตียงของเขา

ตอนนี้เขากำลังคร่อมคุณอยู่!

"อื้ม~(...)ฉันไม่เสียดายเลยที่ได้รักเธอ"

"อื้ม~เซฮุน ฉันก็รักนาย"

คุณใช้มือเกาะไหล่ของเขาไว้

"แฮกๆ"

คุณเริ่มหมดลมแล้ว

เขารับรู้จึงถอนริมฝีปาออกมา

เขาเลื่อนริมฝีปากขึ้นไปจูบที่หน้าผากของคุณ

มือหนาของเขาลูบหัวคุณอย่างปลอบโยน

"หน้าผากนี้ฉันคนเดียวเท่านันที่จูบมันได้"

เขาเลื่อนริมฝีปากลงไปที่ปากของคุณ

"ริมฝีปากนี้ฉันคนเดียวเท่านั้นที่จะได้สัมผัส"

คุณยิ้มรับสนองความต้องการของเขา

คุณเองก็รักเขาไม่น้อยไปกว่าเขาเลย

เขาเลื่อนริมฝีปากลงไปพรหมจูบตามส่วนต่างๆบนร่างกายของคุณ

พลางพร่ำว่าคุณเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

มือหนากระชากชุดราตรีตัวสวยออกก่อนจะพรหมจูบไปทั่วหน้าทองเนียนของคุณ

"งื้อ~"

คุณครางออกมาเพระเขา

เขาทำให้คุณมีความต้องการมากขึ้น

เขาทำให้อารมณ์ของคุณพุ่งพล่างจนคุณเองเริ่มจะหยุดไม่อยู่

"ฉันจะไม่หยุดแค่จูบแล้ว"

เขาเอ่ยกับคุณก่อนจะกระตุกริมฝีปากอย่างเจ้าเล่ห์

เขาพร่ำจูบที่ต้นคอของคุณทำให้คุณรู้สึกเสียววาบ

"อื้ม~ อื้อ ~ เซฮุน~"

คุณครางเสียงสั่นยามริมฝีปากของเขาสัมผัสกับต้นคอของคุณ

มือเรียวจิกไหล่หนาเพื่อต้อฃการระบายอารมณ์ที่พุ่งพล่านในตอนนี้

มือหนาไล่นิ้วเรียวลูบต้นขาอ่อนเนียนของคุณ

"อ๊า~"

ความเสียวแผ่ซ่านจากการที่เขาลูบต้นขาของคุณ

เขากระตุกยิ้ม พอใจกับปฏิกิริยาของคุณ

ใบหน้าของคุณเชิดรั้งขึ้นตามแรงที่เขาดัน

ความเสียวสะท้านแล่นวูบ

เสียงหอบหายใจดังสะท้อนไปทั่วห้อง

“อ๊า!!!”

คุณสะดุ้งตัว

เมื่อมือหนาที่ลูบไล้ตามเรียวต้นขาของคุณล้วงลึกเข้ามาถึงแผ่นท้องขาวเนียน

เขาส่งปลายนิ้วเข้ามาในระหว่างเรียวขาทั้งสอง

"อ๊าา~"

คุณครางเพราะได้รับความเสียวเข้ามาทั่วร่างกายของคุณผ่านทางช่องทางรัก

น้ำสีขาวขุ่นปรากฏรอยเปรอะเปื้อนบนผ้าห่มสีขาวและนิ้วของเขา

เขาไม่ได้รังเกียจมันเลยสักนิด

เขากลับชอบมันต่างหาก

"อ๊าาา!!"

คุณครางอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวที่สอดเข้ามาในช่ิงทางรักกำลังขยับไปมาอย่างนึกสนุกสนาน

มันไม่สามารถหยุดได้ง่ายๆเลยตอนนี้

ยิ่งมีอารมณ์ก็ยิ่งหยุดไม่ได้

มันสายเกินไปแล้วที่จะหยุด

เขาขยับนิ้วเรียวของเขาอย่างชำนาญ

ริมฝีปากอันเร่าร้อนของเขายังคงพรมจูบไปทั่วร่างกายของคุณ

ตอนนี้บนร่างกายของคุณเต็มไปด้วยรอยที่เขาแต่งแต้มไว้

เขาขยับนิ้วอย่างเป็นจังหวะในช่องทางรักของคุณ พร้อมทั้งขยับร่างของคุณขึ้นลงไปพร้อมๆกับเขา

ช่องทางรักถูกขยายให้กว้างขึ้น

"ฉันเชื่อใจนาย"

คุณเอ่ย

เขาได้ยินจึงส่งรอยยิ้มให้คุณ

"ดีมากครับที่รัก"

สายตาของคุณยังคงต้องไปที่ใบหน้าของเขา

"เซฮุน...จูบฉันที..."

เขากระตุกริมฝีปากก่อนจะทำตามที่คุณบอก

ลิ้นเรียวสอดแทรกโพรงปากตวัดไปมารับความหวานของกันและกัน

ลิ้นเรียวตะหวัดพันกันไปมาเพราะอารมณ์พุ่งพล่านที่หยุดไม่อยู่

"อ๊าาาาา ! "

กายใหญ่สอดแทรกเข้าทางช่องทางรัก

เจ้าตัวขยับขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ บรรเลงเพลงรักต่อไปเรื่อยๆ

"อ๊า ...ฉันไม่ไหวแล้ว เซฮุน!!!"

คุณเรียกชื่อของเขา มือเรียวก็จิกไหล่หนามากขึ้นไปทุกที

ริมฝีปากของชายหนุ่มประกบเข้ามาอย่างรวดเร็ว

พรหมจูบอย่างรุนแรงกว่าทุกๆครั้ง

"อื้อออออ!!"

คุณครางเพราะความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามา

น้ำสีใสไหลออกจากดวงตาคู่สวย

มือหนาข้างหนึ่งเอื้อมมาสัมผัสใบหน้าหวาน

ปาดเช็ดน้ำตาของคนที่ตนรักสุดหัวใจ

"อื้อ~ อย่าร้องไห้"

"อื้อ.."

คุณครางตอบรับเขา

"เธอเป็นของฉันแล้วนะ"

เขาถอนริมฝีปากออก

บทเพลงแห่งรักใกล้จบเต็มที

"ฉันรักเธอนะ(...)"

"ฉันก็รักนายเซฮุนนา~"

กายใหญ่ถูกถอนขยับมานอนข้างๆคุณ

แขนของเขายังคงกอดคุณตลอดทั้งคืน

...

แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างบอกเวลาต้องตื่น

มือเรียวขยี้ตาอย่างเคยชิน

เจ้าตัวไม่ได้ลืมว่ามันเกิดอะไรขึ้น

คุณจำมันได้ดี

คุณหันไปมองคนรักที่นอนอยู่ข้างๆ

เขาตื่นแล้วและหันมายิ้มให้คุณ

"ต่อไปนี้ที่นี่จะไม่ใช่บ้านของฉัน แต่จะเป็น 'บ้านของเรา' ตลอดไป"

        ----The End----

ป่วงสุดๆเท่าที่เคยแต่งมา

ขอโทษจริงๆ ไม่มีฟิลแต่ง

จะบ่น จะด่า จะว่า จะวิจารณ์ ตามสบายในทวิต @meiying1231

มีรีดเดอร์บางคนที่ไรท์ทักไปแล้วในทวิต

คุยกับไรท์ได้ ทำความรู้ตักได้ ไรท์ไม่หยิ่ง

ทักมากันเยอะๆนะ

ขอบคุณค่ะ